ลำนำหนองสนม 

หนองสนมทุกคนชมว่าน่าอยู่ ต่างมาสู่เพื่ออาศัยได้ทุกหน 

เมื่อผ่านมาได้พักพิงอิงกมล มากี่คนคงพักได้ไม่ขาดแคลน 

หลายคนมาต่างถามว่าเป็นอย่างไร ความเป็นมาเป็นไปไม่หวงแหน 

ขอเล่าแจ้งแถลงไขไปทั่วแดน อาลัยแสนจะเล่าต่อพอประมาณ 

หมู่บ้านนี้ดั้งเดิมทีมีหนองน้ำ เป็นที่ดำผุดว่ายได้สนาน 

อยู่ต่อมาล่วงเวลาอันช้านาน คำกล่าวขานเล่าต่อพอจดจำ 

สมเด็จพระเจ้าตากสินสิ้นสถาน ยกพวกผ่านจากกรุงศรีไม่มีส่ำ 

คราวเสียกรุงรวมพลผลน้อมนำ หวังจะทำกู้ไทยให้กลับคืน 

จึงยกทัพมุ่งมาตะวันออก เพื่อจะบอกกู้ชาติไว้ไม่เป็นอื่น 

หาพลพอต่อเรือเพื่อจุดยืน เร่งสุดผืนขวนขวายรวมชายชาญ 

ชาวบ้านนี้สร้างความดีเอาไว้มาก ช่วยบริจาคซึ่งเสบียงเลี้ยงทหาร 

ของสมเด็จพระเจ้าตากมากประมาณ อีกบริวารนางสนมในกรมวัง 

เมื่อพักทัพอยู่หลายวันครั้นตกเย็น ต่างมองเห็นนางสนมมาชมนั่ง 

สรงสนานเล่นน้ำตามลำพัง จึงได้ตั้งชื่อหนองสนมผสมครัน 

หมู่บ้านนี้ยังพอมีของดีเล่า คือเรื่องราวหลวงปู่หินถิ่นสถาน 

สร้างวัดวาให้เจริญอยู่เนิ่นนาน ทั้งชาวบ้านต่างนับถือระบือไกล 

ปัจจุบันหมู่บ้านนี้เปลี่ยนไปมาก อันเนื่องจากความเจริญเดินมาใกล้ 

ดูเปลี่ยนแปลงทั้งหมู่บ้านแลวัดไทย เจริญตาเจริญใจเมื่อได้ยล 

ขอทุกท่านจงอยู่ดีมีความสุข ผ่อนคลายทุกข์ประยุกต์ธรรมอำนวยผล 

อานุภาพหลวงปู่หินโปรดบันดล ให้ทุกคนอยู่ด้วยธรรมนำใจ เทอญ...

ประพันธ์โดย พระครูสาทรธรรมนิเทศก์ เจ้าอาวาสวัดหนองสนม ๑๔ เมษายน ๒๕๓๙ 

ตรวจแก้โดย อาจารย์อำนาจ มณีแสง อ.ม.ส. (กวีจังหวัดระยอง) ๒๗ สิงหาคม ๒๕๓๙